Categorieën
Verhaal Wielrennen

ramon sinkeldam, de poldernaam die won

Sinkeldam. Ramon Sinkeldam. Een naam als een Noord-Hollands viaduct. Zou prima passen tussen deze poldernamen.

Even Google aanslingeren.

Mooie jongen. Weet zich goed glad te scheren. Bovengemiddeld lang voor een renner, want 1 meter en 93 centimeter. Da’s enorm. Prachtig formaat lead-out-man. Won Parijs-Roubaix voor onder de 23 en in 2011 de Ronde van Limburg. Alles daarna was in dienst van kopmannen Kittel, Degenkolb en Dumoulin. Pro Cycling Stats verklapt niets spannends in ieder geval.

Maar gister was alles anders.

Het enige echte team binnen het wielrennen, het team waar ik écht een clubgevoel bij heb, werkte zich helemaal het schompes tegen de geelzwarte brigade van ome D. (also sprach heer Zonneveld al eens.) Eerst wisten de geelzwarten de kopgroep te vormen en daarna met beulen als Jos en Stef op kop iedereen de tong tussen de spaken te fietsen.

Gelukkig voor de Sunweb-mannen was roze Tom net voldoende uitgerust van zijn tijdrit om de finale te openen. Het bleek niet meer dan een prikje te zijn, maar de poging deed de wielerfans even opveren van de bank.

Toen Pieter Weening. Onwaarschijnlijk zwaar Pieter Weening. Als een fietsende fjord. Ik bedoel, Pieter, kom op man…

Lars *BOOMBOOM* Boom deed wat alleen hij kan: er zoveel in een keer uit persen dat alle sap 200 meter voor de finish sowieso op is. Hij ging het never nooit halen. We wisten het allemaal. We vonden het prachtig.

En dus sprint.

Verslaggever 1 riep al 10 minuten lang ‘Groenewegen’ in het oor van verslaggever 2 en dus keek iedereen naar de brede rug van Dylan. Straf staaltje hoor, twee jaar achter elkaar het NK op de weg winnen.

Lege bakjes chips en een dood biertje werden ergens op het aanrecht gezet. Één oog nog op het scherm, het andere al richting de vaatwasser.

Maar het werd nooit geelzwart vooraan. Te kapot, te weinig jus in de poten. De groene Wouter Wippert juichte de grootste leugen van z’n leven (auw!), maar het niet juichende viaduct Sinkeldam bleek een dikkere band te hebben. Jawel, het clubgevoel won wederom.

Prachtig: een knecht in de kampioenstrui.

 

 

 

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Copyright © 2024 Jos Mans